Walt Disney was de Johan Cruijff onder de verhalenvertellers. In dit artikel leer je een hondsbrutale storytelling-methode van hem, waarmee hij de minst aantrekkelijke plekken in zijn parken omtoverde tot bijzondere uitzichtpunten.
Walt moest wel creatief zijn om zijn bezoekers te verleiden. Toen hij in 1955 zijn eerste Disneyland opende in Anaheim, zat hij nogal krap bij kas. Met pijn en moeite had hij 17 attracties uit de grond laten stampen, waaronder Autopia (een baan met elektrische auto’s), de Jungle Cruise (een wildwaterbaan) en een draaimolen met vliegende Dombo’s.
Toen alles klaar was, diende zich alleen een probleem aan: een groen monster, in de vorm van onkruid. Het groeide razendsnel in de perkjes naast de paden tussen de attracties.
Walt Disney bedenkt een list: een storytelling-methode voor onkruid
Eigenlijk wilde Walt Disney daar mooie bomen en planten laten plaatsen. Maar voor de aanschaf van meer groen had hij simpelweg geen geld meer. En dus bedacht hij een gewaagd plan. Hij gaf hij zijn parkopzichter de opdracht om naambordjes bij het onkruid plaatsen.
In een speech bij het tienjarig bestaan van Disneyland zei Walt Disney hierover:
“Veel mensen realiseren zich niet dat we toen een serieus probleem hadden om van Disneyland een succes te maken. Bij de opening hadden we gewoon niet genoeg geld om het landschap helemaal af te maken. Dus ja, ik vroeg aan mijn parkopzichter Bill Evans om de Latijnse namen van het onkruid op bordjes te schrijven. Dat werkte, veel mensen raakten geïnteresseerd in de planten.”
Dit kun je als schrijver leren van Walt Disney’s aanpak
Je kunt je natuurlijk afvragen of dit ethisch is: mensen het idee geven dat ze bijzondere planten zien, terwijl ze naar iets kijken waar ze normaal gesproken hoofdschuddend voorbij waren gelopen.
Maar aan de andere kant: Walt Disney loog niet. Door de Latijnse naam van het onkruid te tonen, gaf hij zijn publiek slechts een ander perspectief op de perken langs de wandelpaden. De term onkruid is natuurlijk subjectief. Er bestaan honderden planten die als onkruid worden beschouwd, en ze hebben allemaal een Latijnse naam.
(Je zou ook kunnen zeggen dat Walt Disney het probleem benaderde vanuit de Cruijffiaanse denkwijze: ‘elk nadeel heb z’n voordeel’)
Als schrijver kun je ook gebruik maken van dezelfde storytelling-methode als Walt Disney. Ook in een tekst moet je je lezer soms van de ene plek naar de andere leiden, langs een stukje informatie dat op het eerste gezicht niet zo interessant is.
Stel: je schrijft een stuk over het klonen van dieren. Dat is een onderwerp met veel mogelijkheden. Je kunt het hebben over het schaap Dolly, of het stier Herman. Dat zijn de attracties van je verhaal.
De Walt Disney Storytelling-methode: maak mensen nieuwsgierig naar droge kost
Maar op een gegeven moment moet je de lezer in zo’n artikel wat taaie achtergrondinformatie geven. Bijvoorbeeld een stukje geschiedenis over de genetische informatie waarop klonen gebaseerd is: het DNA. Wat is DNA? En wie heeft het ontdekt?
Dat is droge kost waarbij je niet meteen staat te springen om verder te lezen. Tenzij je er een aantrekkelijk naambordje bij plaatst, waarmee je lezers verleidt om toch een kijkje te nemen. Wist je bijvoorbeeld dat de ontdekker van DNA door één van zijn collega’s werd omschreven als ‘de meest onaangename persoon die ik ooit heb ontmoet.’
Grote kans dat je interesse nu al meer wordt gewekt. Wat was dat voor man, en hoe verliep de ontdekking van DNA dan?
In mijn training Storytelling in je tekst (met flinke korting vanwege Black Friday) leer je hoe je ook de droge kost in jouw artikelen aantrekkelijk maakt voor je lezer. In feite doe je hetzelfde als Walt Disney, je maakt van iets waar je lezers normaal gesproken met een boog omheen lopen iets aantrekkelijks.
Oudste boom van Disneyland
Als je vandaag de dag één van de parken van Walt Disney bezoekt, vind je trouwens nog steeds naambordjes bij de planten die je tegenkomt. En nog steeds worden die gebruikt als storytelling-methode, maar dan op een andere manier.
Disney zet nu bijzondere planten en bomen in om het verhaal bij verschillende attracties te versterken. Bij de attracties die over de oudste Disneyfilms gaan, staat bijvoorbeeld de oudste boom in het park, een 150 jaar oude bergden. En alle planten in het themagebied Tomorrowland in Disneyland Anaheim zijn eetbaar.
Onkruid vind je nergens meer.
Meer leren over storytelling? Volg mijn cursus Storytelling voor tekstprofessionals en leer om je lezers met beproefde verhaaltechnieken in je teksten te trekken. Vanwege Black Friday krijg je nu meer dan 30 procent korting.
Bekijk de cursus StorytellingLees ook:
– Deze eeuwenoude storytelling-techniek van Aristoteles werkt nog steeds perfect
– Maal deze opschepperige fout niet – wat je als tekstschrijver kunt leren van Johan Cruijff
– Wat is storytelling eigenlijk? Dit zijn de twee belangrijkste stappen
Schrijf je net als 10.000 anderen in voor mijn wekelijkse schrijftip. De ‘gouden’ tip ontvang je meteen! Klik op de mail.
Boek schrijven?
Abonneer je op mijn speciale nieuwsbrief voor schrijvers van boeken. Elke week inspiratie en tips.
Wie is Schrijfvis eigenlijk? En wat kun je hier doen?
Klik op de button en neem een kijkje bij de cursussen: je kunt meteen beginnen!
Welke schrijfcursus op Schrijfvis past bij jou? Vergelijk de cursussenLuister de Schrijfvis-podcast
Verrassende interviews met inspirerende schrijvers, copywriters, journalisten zoals Mensje van Keulen, Govert Schilling, Aartjan van Erkel, Jozua Douglas en de bekendste literair agent van Nederland.
Luister de podcast