Soms lijkt de tijd voorbij te kruipen in een boek of verhaal. Een gebeurtenis die in werkelijkheid in een oogwenk voorbij zou zijn, beslaat in het verhaal vele alinea’s of pagina’s. Een val van iemand wordt bijvoorbeeld tot in detail beschreven: je leest wat het personage voelt, denkt en ziet. Zo’n geschreven vorm van slowmotion wordt aangeduid met de literaire term tijdvertraging.
In dit artikel lees je welke effecten een schrijver bereikt met tijdvertraging. (Lees ook over de tegenovergestelde schrijftechniek: tijdverdichting)
